Η άνοιξη έχει μπει πια για τα καλά στην Άνδρο και ο Βοτανικός Κήπος που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του έργου «LIFE Andros Park» και ξεκίνησε να λειτουργεί στο Κτήμα Αγαδάκη της Καϊρείου Βιβλιοθήκης από πέρυσι το καλοκαίρι, είναι ολάνθιστος! Ο ανδριώτης συνεργάτης του έργου, Γεωπόνος-Μυκητολόγος Ηλίας Πολέμης επισκέφτηκε τον Κήπο τους μήνες Μαρτίο και Απρίλιο και κατέγραψε με τον φωτογραφικό φακό του την ανοιξιάτικη ανθοφορία των φυτών αλλά και την “κίνηση” που παρουσιάζει η ανώτερη αιμασιά του Κτήματος, όπου έχουν φυτευθεί τα αρωματικά/φαρμακευτικά είδη θάμνων και φρυγάνων της Άνδρου και του Αιγαίου.
Μπορεί, δυστυχώς, η τουριστική κίνηση ακόμη να έχει αυστηρούς και αναγκαίους περιορισμούς λόγω της πανδημίας, αλλά τα έντομα-επικονιαστές βρίσκονται εδώ και λίγες εβδομάδες σε μεγάλη κινητικότητα. Έτσι ο Βοτανικός Κήπος σφύζει από ζωή! Εκτός των κοινών μελισσών που δείχνουν αυτό τον καιρό μεγάλη προτίμηση στις αγριολεβάντες, αναγνωρίστηκαν τρία είδη αγριομελισσών, τα οποία επισκέπτονταν συστηματικά το φασκόμηλο και ένα ακόμη φυτικό είδος του Κήπου γνωστό με το επιστημονικό όνομα Scrophularia heterophylla, χάρις στη βοήθεια της κυρίας Θεοδώρας Πετανίδου (Καθηγήτρια Οικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου).
Όπως λοιπόν μας εξήγησε η ειδική στα έντομα-επικονιαστές Καθηγήτρια κυρία Πετανίδου, η οποία είναι και επιστημονική υπεύθυνη του έργου LIFE TERRACESCAPE που επίσης υλοποιείται στην Άνδρο, τα είδη εντόμων που εντόπισε και φωτογράφισε ο Η. Πολέμης είναι τα ακόλουθα:
Bombus terrestris: Ένα κοινό είδος βομβίνου, από τα ελάχιστα είδη που συναντά κανείς στο Αιγαίο. Όπως όλοι οι βομβίνοι, είναι έντομο κοινωνικό, με βασίλισσα, εργάτριες και κηφήνες. Νωρίς την άνοιξη είναι η βασίλισσα που επισκέπτεται άνθη, στην προσπάθειά της να στήσει την αποικία λίγο αργότερα, μετά την ανάπτυξη των πρώτων εργατριών, μόνον εργάτριες. Χάρη στο πλούσιο τρίχωμα, την δραστηριότητά του καθ’ όλο σχεδόν το έτος, και την ικανότητά του να θερμορρυθμίζεται (άρα να δραστηριοποιείται και σε χαμηλές θερμοκρασίες), αποτελεί έναν από τους πλέον αποτελεσματικούς επικονιαστές. Γι’ αυτό και έχει χρησιμοποιηθεί παγκοσμίως για την επικονίαση σε θερμοκήπια (π.χ. ντομάτα).
Habropoda tarsata: Ανήκει στην μεγάλη ομάδα των ανθοφόρων μελισσών που είναι δραστήριες νωρίς την άνοιξη, μέχρι τον Μάιο, κυρίως στα νεκταριφόρα φυτά (φασκόμηλο, ασφόδελος, βίκος). Ανήκει στις μοναχικές μέλισσες, δηλ. χωρίς κοινωνική οργάνωση, με τις θηλυκές να έχουν επιφορτισθεί την δημιουργία φωλιάς σκάβοντας το έδαφος και την συλλογή προμήθειας (γύρης και νέκταρος) για το γόνο, αφήνοντας το μοναδικό έργο της γονιμοποίησής τους στα αρσενικά που επισκέπτονται τα άνθη μόνον σποραδικά.
Megachile parietina: Αυτή η υπέροχη μαύρη «νύφη» ανήκει στις μεγάχειλες μέλισσες, που έχουν δηλαδή αρκετά μακριά προβοσκίδα για την απολαβή του νέκταρος από τα βαθιά άνθη, οι θηλυκές με σκληρές τρίχες στην κοιλιά, σαν σκούπα, για την συλλογή γύρης. Μοναχική μέλισσα, δραστήρια και μέσα στο καλοκαίρι, με πολλές ιδιαιτερότητες, όπως ο φυλετικός διμορφισμός (κατάμαυρη η θηλυκή, καφε-γκρίζα η αρσενική), και ο τρόπος που χτίζει τη φωλιά της (πάντα η θηλυκή): με κόκκους άμμου που μαζεύει αερίζοντας το αμμώδες έδαφος, και επικολλώντας τους με επιμέλεια πάνω σε πέτρες, τσιμέντο, ακόμη και μάρμαρα νεκροταφείων.